7 pokerowych telli, na które powinieneś zwrócić uwagę

Zachary Elwood to specjalista od pokerowych telli. Dzisiaj przedstawiamy Wam siedem głównych znaków, jakie dają pokerzyści podczas gry.

Pokerowe telle to zawiły temat. Większość początkujących graczy przykłada zbyt dużą wagę do telli, gdy zaczynają swoją pokerową przygodę. Czy to, że ktoś je ciasteczko Oreo, może oznaczać, że ma silną rękę? W filmie tak, ale niekoniecznie w prawdziwym życiu. Jednak wielu doświadczonych graczy skupia się wyłącznie na dobrej strategii, całkowicie ignorując przy tym pokerowe telle podczas gry live. Właściwa droga jest gdzieś po środku – skupianie się na strategii i jednoczesne branie pod uwagę telli, gdy wychodzą one na jaw.

Na które powszechne pokerowe telle powinieneś zwrócić uwagę? Na tym temacie zna się najlepiej ekspert od pokerowych telli, Zach Elwood – on może pomóc odpowiedzieć nam na to pytanie. Zach prowadzi stronę, która skupia się na pokerowych tellach i oferuje treningi w tym zakresie. Jej treści są często polecane przez wielu odnoszących sukcesy prosów.

***

Na początek trochę o mojej wiedzy na ten temat. Po tym, jak moja pierwsza książka – „Czytanie pokerowych telli” – została świetnie odebrana w 2012 roku, wiedziałem, że napiszę więcej książek tylko wtedy, gdy będę miał coś nowego i interesującego do powiedzenia. W 2013 roku spędziłem 8 miesięcy bez przerwy, na pełen etat (nie żartuję, 50+ godzin tygodniowo) pisząc książkę „Werbalne telle w pokerze”.

Nie planowałem spędzać nad tym tak wiele czasu, ale oglądając dużo pokera w telewizji i sporządzając notatki podczas własnej gry, okazało się, że na temat werbalnych schematów można powiedzieć znacznie więcej, niż sobie początkowo wyobrażałem.

Niektóre z poniższych telli mogą wydawać się logiczne, gdy się o nich czyta, ale odkryłem, że jeśli naprawdę zaczniesz zgłębiać główne schematy i będziesz szukał ich elementów, zaczniesz rozumieć dużo więcej tego, co dzieje się podczas ręki, niż wydawało ci się możliwe.

7 pokerowych telli, które zasługują na twoją uwagę

Pierwsze cztery z nich skupiają się na fizycznych tellach, a ostatnie trzy na werbalnych schematach. Zachowania związane z zagrywaniem dużych betów to najbardziej niezawodny typ zachowań, więc wszystkie te schematy najlepiej sprawdzają się dla graczy, którzy stawiają duże bety.

Tell #1 – Defensywne mechanizmy

Większość doświadczonych graczy wie, że jeśli sięgasz po żetony, by zagrać bet, a twój przeciwnik również zaczyna to robić, jakby był gotów natychmiast sprawdzić, oznacza to zwykle, że nie ma zbyt silnej ręki.

Mike Caro omawia ten tell w napisanym przez niego klasyku „Caro’s Book of Poker Tells: The Psychology and Body Language of Poker”. Powód, który czyni ten tell niezawodnym jest prosty – posiadając silną rękę, gracz nie jest skory do dawania przeciwnikowi powodu, by ten nie betował. Wręcz przeciwnie – bardziej prawdopodobne jest, że będzie on siedział bez ruchu, nie sięgał po żetony itd.

Im słabsza jest ręka gracza, tym bardziej prawdopodobne jest, że będzie on wykonywał pewne gesty, by zapobiec betowaniu przeciwnika.

Istnieją również bardziej subtelne sposoby, w jaki ten tell może się ujawnić. Często wystarczy mały, nietypowy ruch ze strony gracza, który czeka na decyzję, by zdradził, że nie posiada zbyt silnej ręki.

Większość tych zachowań pojawia się nieświadomie. Są to instynktowne odruchy obronne, a nie coś planowanego i zagranego. W skutek tego, mechanizmy defensywne raczej nie będą odwrotnymi tellami i mogą być całkiem niezawodne.

Oto kilka przykładów subtelnych odruchów:

• Drobny ruch żetonów przed czekaniem do agresora

Przypuśćmy, że na turnie gracz czeka i sprawdza bet przeciwnika. Na riverze pierwszy gracz powoli łapie za żetony odlicza je przez chwilę, po czym czeka. To zachowanie jest subtelne, ale może oznaczać, że gracz nieświadomie próbuje sprawić wrażenie, że chce zgarnąć pulę. To oznacza, że prawdopodobnie będzie miał słabą rękę. Wniosek jest taki, że powinieneś wypatrywać mechanizmów obronnych również, gdy gracz czeka, a nie tylko wówczas, gdy mierzy się z potencjalnym betem.

• Subtelny ruch ręki w kierunku żetonów

Załóżmy, że na riverze gracz czeka. Przeciwnik myśli nad decyzją, a gracz czekający trzyma rękę blisko swoich żetonów. Nawet mały ruch w kierunku żetonów może oznaczać dyskomfort i nieświadomą próbę zniechęcenia przeciwnika do betowania.

Tak subtelne wskazówki są dalekie od perfekcyjnie niezawodnych, natomiast mogą pomóc ci znaleźć inne oznaki mechanizmów defensywnych, takie jak:

– intensywne wpatrywanie się po tym, jak gracz czekał

– siedzenie niezręcznie i nieruchomo po tym, jak gracz czekał

Im więcej znaków wskazujących na defensywną postawę, tym bardziej prawdopodobne, że masz dobrą okazję, by blefować.

Jedno zastrzeżenie – niektórzy gracze są generalnie dosyć ruchliwi, więc ten schemat będzie dla nich mniej wiarygodny. Powinieneś zawsze zwracać uwagę na nawyki graczy, by wiedzieć, jak zwykle się zachowują.

I oczywiście – nawet jeśli dobrze odczytasz, że przeciwnik ma słabą rękę, nic nie gwarantuje ci, że ją sfolduje. Nawet jeśli daje on znaki wskazujące, że nie ma nic dobrego, powinieneś wziąć pod uwagę to, jak luźno gra.

Tell #2 – Niepewność i zawahania podczas betowania

Gdy gracz stawia dosyć wysoki bet, niepewność i pauzy wskazują na prawdopodobnie silną rękę. Gracze, którzy betują słabe ręce i blefy robią to zwykle dosyć prosto, bez udziwnień i zawahań.

Kilka przykładów zachowań związanych z niepewnością:

• gracz wielokrotnie zaczyna i przestaje sięgać po żetony, gdy chce zagrać bet
• gracz oznajmia, że będzie betował lub raisował, a następnie robi pauzę, zanim ogłosi dokładną wysokość zagrania lub wrzuci żetony

Co powoduje takie schematy?

• Gracze, którzy betują słabe ręce i blefy, nie chcą być analizowani dłużej niż trzeba. Im dłużej trwa betowanie, tym bardziej prawdopodobne jest, że przeciwnik zauważy w graczu coś, co można zinterpretować jako oznaka słabej ręki.
• Gracze, którzy betują słabe ręce i blefy, chcą sprawiać wrażenie pewnych siebie. Betowanie bez zawahań to sposób, by pokazać pewność siebie.
• Gracze, którzy betują silne ręce, mogą chcieć sprawiać wrażenie niepewnych, dlatego bardziej prawdopodobne, że tak zachowujący się gracze będą mieli silną rękę.

Tak jak w wielu tellach związanych z betowaniem, dużo łatwiej zauważyć znaki wskazujące na zrelaksowanie i siłę u betujących, niż znaleźć wskazówki dotyczące niepewności i słabej ręki. Gracze betujący silną rękę często sami się demaskują robiąc rzeczy, których blefujący gracz prawdopodobnie by nie zrobił.

Tell #3 – Ponowne sprawdzanie swoich kart

Znaczenie ponownego sprawdzania kart zależy od sytuacji:

• Dla graczy, którzy czekają na decyzję lub dopiero co zagrali ,,check’’, ponowne sprawdzanie swoich kart generalnie wskazuje na słabą rękę.

Na przykład – gracz sprawdza podbicie preflop, widzi flop, a następnie ponownie sprawdza swoje karty kilka razy zanim zagra ,,check’’.

Gdyby ten gracz trafił naprawdę silną rękę, np. seta, prawdopodobnie byłby bardzo spokojny i nie chciałby zwracać na siebie uwagi. Takie zachowania ze strony gracza, który nie przejawiał agresji (czyli czekał lub sprawdzał) oznacza zwykle, że nie jest mentalnie skupiony i prawdopodobnie nie ma za dobrej ręki.

• Dla graczy, którzy dopiero co zagrali znaczący bet, ponowne sprawdzanie swoich kart wskazuje zwykle na zrelaksowanie i silną rękę.

Przykładowo – gracz stawia wysoki bet na riverze i zaraz potem ponownie sprawdza swoje karty.

Gdyby ten gracz blefował, nie chciałby zrobić czegoś, co teoretycznie mogłoby wskazywać na słabość lub niepewność. A ponowne sprawdzanie kart dla wielu graczy można oznaczać właśnie niepewność i gracz blefujący na pewno nie chciałby ryzykować bycia tak zinterpretowanym.

To dobry przykład, jak ważne w pokerze jest, by interpretować telle w kontekście danej sytuacji. Błędne jest podejście ,,x zawsze oznacza y’’, zawsze mamy wiele czynników wpływających na znaczenie jakiegoś zachowania.

Tell #4 – Szybsze niż zwykle sprawdzanie

Ze wszystkich telli związanych z szybkością podjęcia decyzji, szybkie sprawdzenia są prawdopodobnie najbardziej użyteczne. Szybkie sprawdzenia generalnie oznaczają słabą lub średnią rękę.

Dlaczego tak jest? Gdy gracz natychmiast sprawdza bet, oznacza to, że już wcześniej wykluczył przebicie. Jako, że gracze z silną ręką często skupiają się na zmaksymalizowaniu zysku i rozegraniu ręki najlepiej jak się da, mało prawdopodobne będzie szybkie sprawdzenie przez gracza z silną ręką. Jeśli gracz z silną ręką zdecyduje się jednak na sprawdzenie, zajmie mu to zwykle kilka sekund zanim podejmie decyzję.

Niezwłoczne sprawdzenia jako telle będą najbardziej użyteczne preflop oraz na flopie, ponieważ bety są wtedy zwykle na tyle niskie, by gracze mogli sprawdzać bez zbytniego zastanowienia. Na turnie bety są już wyższe i większość graczy będzie myśleć nad nimi dłużej, niezależnie od tego co mają.

Przed flopem, dla wielu graczy, niezwykle szybkie sprawdzenie 3- lub 4-beta będzie często oznaczało, że ma QQ lub JJ. Są to ręce, które większość graczy uważa za silne, by sfoldować i za słabe, by przebijać. Ze wszystkimi innymi rękoma, włączając w to AK, wielu graczy przynajmniej pomyśli nad foldem lub re-raisem.

Pamiętaj, że ,,szybko’’ jest oczywiście zależne od sytuacji i gracza. W zależności od okoliczności, szybkie sprawdzenie może zająć kilka sekund.

Ogólny poziom agresji gracza może być czynnikiem zawężającym jego zakres. Przykładowo – gdy agresywny gracz szybko sprawdza bet na flopie Jh 7h 2s, mało prawdopodobne jest, że ma on flush draw, ponieważ agresywny gracz zwykle przynajmniej pomyśli nad raisem, nawet jeśli ostatecznie tylko sprawdzi.

Tell #5 – Ogłaszanie słabej ręki

Czym jest ogłaszanie słabej ręki? To sytuacja, w której gracz mówi jakieś rzeczy celem osłabienia swojego zakresu w oczach przeciwnika.

Ogłaszanie słabej ręki przez gracza, który zagrał duży bet, czyni jego zakres silniejszym.

Przykładowo – gracz betuje i mówi „Nie martw się, mam tylko draw”. Mało prawdopodobne, by osłabiał w taki sposób swój zakres (nawet żartując), jeśli blefuje. Gdy ktoś blefuje, nie chce wtedy ryzykować w taki sposób i raczej utrzymuje, że ma silną rękę, jeśli zdecyduje się coś powiedzieć.

Pasuje to do dobrze znanego „słabość oznacza siłę” w pokerze i może wydawać się oczywiste. Warto jednak analizować to, co mówi betujący i szukać w tym nie do końca oczywistych wskazówek.

Oto kilka przykładów na ogłaszanie słabej ręki:

• Na riverze gracz przygląda się przeciwnikowi i mówi „Myślę, że nic nie masz” przed zagraniem all-in

Mówiąc, że jego przeciwnik nic nie ma, pokazuje, że nie potrzebuje mieć silnej ręki, by betować. To pośredni sposób na ogłoszenie słabej ręki.

• Gracz wsuwa wszystkie żetony na riverze, a gdy jego przeciwnik nie sprawdza od razu, mówi „Uff, bałem się, że od razu sprawdzisz”

To, co mówi, oznacza „Mam silną rękę, ale nie mam nutsów”. To ogłoszenie słabej ręki, które wyklucza najsilniejsze ręce z jego zakresu. Jest to coś, czego blefujący gracz prawie nigdy nie chciałby robić.

Ogłaszanie silnej ręki jest dużo trudniejsze do zinterpretowania niż ogłaszanie słabej ręki. Blefujący gracze mają dobry powód, by zapewniać o sile swojej ręki, więc zwykle usłyszysz od nich dużo takich rzeczy.

Gracze betujący silną rękę mogą być także zrelaksowani i cieszyć się mówieniem prawdy lub próbować trochę odwrotnej psychologii. Założę się, że widziałeś mnóstwo graczy blefujących oraz betujących silną rękę, którzy mówili „Mam nusty, serio”.

Jeśli oglądałeś stół finałowy Main Eventu WSOP 2017, być może widziałeś rękę, w której Scott Blumstein, złapał fulla ze swoim Ts 9s przeciwko Pollakowi. Pollak zaczekał ze swoim stritem na riverze, a Blumstein zabetował. Po krótkiej gadaninie ze strony Pollaka, Blumstein powiedział „Dasz mi się tak wyblefować w telewizji?!”.

W spocie na tak wysokie stawki, to dosyć mało prawdopodobne, żeby Blumstein chciał ryzykować pojawienie się pomysłu, że blefuje, w głowie Pollaka.

Jednym z powodów, dlaczego ten typ zachowania jest tak wiarygodny jest to, że bardzo ciężko przewidzieć, jak przeciwnik zareaguje na czyjąś słowną zabawę. Oznacza to, że gracze są generalnie bardzo ostrożni co do tego, co mówią i nie chcą przypadkowo skłonić przeciwnika do sprawdzenia. Sprawia to, że ogłaszanie słabej ręki raczej nie towarzyszy blefom, nawet w przypadku lepszych graczy, którzy teoretycznie wiedzą, jak skutecznie zagadywać przeciwnika.

Inna interesująca rzecz na temat tego, co mówił Blumstein – było to pewnego rodzaju prowokacja, a to prowadzi mnie do…

Tell #6 – Prowokowanie

Prowokowanie jest definiowane jako coś, co „skłania lub zmusza kogoś do zrobienia czegoś”. Wzięło się to od ościenia, pewnego rodzaju kija używanego, by popędzić zwierzęta (z angielskiego: goad – oścień, goading – prowokowanie).

Prowokowanie w pokerze przybiera formę próbowania pobudzenia i przekonania kogoś do podjęcia konkretnej akcji.

Gdy gracz zaczyna prowokacyjne zachowanie podczas stawiania dużego betu, bardzo prawdopodobne jest, że ma silną rękę. Nie ma znaczenia, w którą stronę chce on sprowokować przeciwnika – sam fakt, że ma intencje, by kogoś prowokować, wystarczająco zwiększa szanse na to, że jest zrelaksowany i ma silną rękę.

Główny powód tego jest podobny jak w przypadku ogłaszania słabej ręki – gracz blefujący nie chce przypadkowo pobudzić przeciwnika i uruchomić coś, co Mike Caro nazwał „odruchem sprawdzenia”.

Oto kilka przykładów prowokujących zdań:

• Betujący mówi „No dalej, sprawdź mnie”
• Betujący mówi „I tak wiem, że sfoldujesz”
• Betujący mówi „Dasz mi się tak wyblefować w telewizji?!”

Ostatni przykład był omawiany w poprzedniej sekcji przy okazji stołu finałowego ME WSOP. To nie tylko ogłaszanie słabej ręki, a także prowokacja. To, co powiedział Blumstein, może być interpretowane jako „blefuję i chcę, żebyś mnie sprawdził”.

Oczywiście, jego zdanie może być interpretowane w różny sposób, ale tak czy inaczej podnosi ono stan emocjonalny za sprawą widocznej próby skłonienia Pollaka do zrobienia czegoś, nawet jeśli nie jesteśmy pewni do czego. I jest to coś, czego blefujący gracz będzie unikał, ponieważ boi się, że jego prowokacja zadziałałaby na przeciwnika (w jeden lub drugi sposób) i skłoniłaby go do sprawdzenia.

Strach przed wyjściem na głupca to kolejny powód, dla którego ogłaszanie słabej ręki i prowokacje są tak mocno przypisane do silnych rąk. Gdyby blefujący powiedział coś w stylu „Nie daj mi się tak wyblefować”, a następnie został sprawdzony, byłaby to ciężka emocjonalnie rzecz. W takiej sytuacji blefujący zwykle byłby na siebie wściekły i myślał „Po co mówiłem, że mam słabą rękę?”.

Strach przed czuciem się głupio to główny powód, dla którego blefujący gracz nie będzie próbował takich podchwytliwych rzeczy. Większość ludzi nie chce mierzyć się ze zwątpieniem w siebie i pytaniami towarzyszącymi podjęciu ryzyka, które się nie opłaciło.

Gdy doświadczony gracz gra przeciwko innemu doświadczonemu graczowi, te rzeczy często są bardziej odwrotne i różnorodne. Dla większości graczy natomiast, są to silne schematy.

Tell #7 – Irytacja

Podobnie jak prowokacja jest znakiem, że gracz jest zrelaksowany, irytacja i nieuprzejmość ze strony gracza, który zagrywa duży bet, świadczy o jego zrelaksowaniu.

Blefujący zwykle nie chce wyrazić irytacji lub złości, ponieważ nie chce ryzykować pobudzania przeciwnika swoim zachowaniem. Kilka przykładów zirytowanych zachowań:

• Gracz wsuwa wszystkie żetony na riverze i mówi „Nad czym tak długo myślisz?”
• Gracz zagrywa 5-bet all-in preflop i ze złością mówi „Raise, raise, raise… Tu macie raise!”
• Gracz zagrywa all-in na riverze i wzywa tzw. „clock” na swojego przeciwnika (mała uwaga do tego punktu – z racji, że jest to dobry wskaźnik zrelaksowania, wiele razy widziałem to jako odwrotny tell, gdy dobry gracz grał przeciwko innemu doświadczonemu graczowi)

Gracz ze słabą ręką nie chce w tej sytuacji rozzłościć swojego przeciwnika.

Innym interesującym sposobem, w jaki ten schemat się przejawia, jest w kontekście często słyszanego pytania „Pokażesz mi karty, jeśli sfolduję?”. Pozytywna odpowiedź na to pytania raczej nie znaczy wiele, często powiedzą tak gracze i ze słabą i z silną ręką.

Natomiast negatywna odpowiedź na to pytanie z reguły oznacza zrelaksowanie i silną rękę. Jest tak, bo blefujący gracz nie chce rozzłościć przeciwnika.

***

Książki „Czytanie pokerowych telli” i „Werbalne telle w pokerze” autorstwa Zachary’ego Elwooda wydało w Polsce Wydawnictwo Player. Możecie je zakupić z rabatem od RailMe! Dzięki naszemu kodowi rabatowemu na wszystkie książki, pakiety i koszulki sprzedawane w sklepie Wydawnictwa Player możecie otrzymać rabat w wysokości 7 złotych. Wystarczy przy zamówieniu książek lub koszulek w koszyku wpisać kod RAILME.