Każdy gracz, który marzy o pokerowych sukcesach, powinien umieć analizować swoje rozdania. Jak to szybko i skutecznie robić?
Dobry pokerzysta i słaby pokerzysta różnią się od siebie tym, co robią po rozegraniu sesji.
Słabi pokerzyści grają swoje pokerowe ręce, a potem o nich zapominają. Często znajdują się oni w trudnych spotach, a potem nie wprowadzają korekt do swojej gry na podstawie wcześniejszych błędów. Dobrzy pokerzyści wracają pamięcią do swoich rąk. Dokładnie analizują wcześniejsze spoty i próbują jak tylko mogą wyeliminować błędy ze swojej gry. Jeśli dobry pokerzysta zauważy, gdzie popełnia błędy, będzie o tym pamiętał, gdy następnym razem znajdzie się w podobnym spocie.
Dzisiaj pokażę ci krótką i praktyczną rutynę, jak w pięciu krokach możesz analizować swoje pokerowe ręce. Możesz jej używać, by uczyć się po sesji, rozgrzać się przed sesją lub kiedy tylko zechcesz popracować nad swoją grą z dala od stołów.
Krok 1 – Śledź swoją historię rozdań
To konieczność dla każdego pokerzysty, który traktuje swoją grę poważnie, by śledzić swoją historię rozdań. Oczywiście, nie jest to za bardzo możliwe dla graczy live, ale i tak powinni oni notować w miarę możliwości ciężkie spoty, by potem się na nich uczyć.
Dla graczy online istnieje wiele programów, które mogą robić to za ciebie, takich jak Poker Tracker, Holdem Manager lub Hand2Note.
Niezależnie od swojej sytuacji, powinieneś więc mieć metodę, która pozwoli ci śledzić rozegrane przez siebie ręce.
Krok 2 – Przygotuj historię rozdań i zidentyfikuj problematyczne spoty
Przygotowuj swoją historię rozdań za każdym razem w ten sam sposób, aby była łatwa do przeczytania, szczególnie, jeśli wstawiasz ją na jakieś forum. Przejrzysta, stała forma zwykle otrzyma więcej dobrych, strategicznych komentarzy.
Podczas przygotowywania historii rozdań, postaraj się zidentyfikować ciężkie spoty – takie które najbardziej potrzebują analizy.
Dla przykładu, popatrz na poniższą rękę (screen pochodzi wprost z Poker Trackera):
Sprawdzenie Hero na flopie i turnie to bardzo łatwe decyzje, ale river staje się dość problematyczny. W tym wypadku chcemy się dowiedzieć, czy mamy wystarczające equity, aby sprawdzić zakład na riverze.
Sprawdzając, musimy zapłacić 28BB aby wygrać 56BB, co oznacza, że potrzebujemy wygrywać 33% czasu przeciwko zakresowi przeciwnika.
Krok 3 – Dokonaj obliczeń
Jeśli traktujesz pokera poważnie, powinieneś mieć także program, który potrafi obliczać equity. Istnieje wiele programów zdolnych to robić:
– PokerStove (darmowy)
– PokerEquilab (darmowy)
– Flopzilla (25$, możliwy darmowy okres próbny)
Ja preferuję Flopzillę, ponieważ ma kilka dodatkowych funkcji, więc właśnie tego programu użyjemy w tym artykule.
Teraz należy wprowadzić szczegóły dotyczące ręki do programu (w Flopzilli, ręka Hero wprowadzana jest jako ,,Dead cards’’).
Krok 4 – Zapisz swoją reakcję
Czy call na riverze wydaje ci się zbyt luźny? A może uważasz, że powinien to być snap call?
Zapamiętaj lub zapisz, co twoja intuicja mówi ci o tym spocie.
Krok 5 – Rozważ różne perspektywy
Gdy się uczę, pomaga mi patrzenie na stop z różnych perspektyw:
– Optymisty
– Pesymisty
– Realisty
Prawie zawsze zaczynam od optymisty, który widzi zakres rywala mniej więcej tak:
W tym wypadku, optymista zakłada, że przeciwnik value betuje przeciętną ilość rąk i blefuje ze wszystkim, co nie trafiło. Oznacza to, że ze swoją ręką Hero ma ponad 64% equity i w tym spocie jest to snap-call.
Następnie przechodzę do perspektywy pesymisty (zaczynam od skrajnych perspektyw, ponieważ dzięki temu dużo łatwiej znaleźć punkt leżący pomiędzy tymi dwoma ekstremami).
Pesymista zakłada, że zakres przeciwnika może wyglądać następująco:
Jego zakres value betowania jest taki sam, jak w przypadku spojrzenia optymisty, ale tym razem zakres blefów jest ograniczony do najlepszych kombinacji blokerów, a dokładnie QT. Nawet w najgorszym przypadku, wciąż posiadamy około 31% equity. Wygląda to dosyć dobrze.
Jeśli perspektywa pesymisty daje na tyle dobry rezultat, nie zaprzątam sobie głowy analizą ręki z perspektywy realisty, ponieważ ona także da korzystny rezultat. Na potrzebę tego artykułu zobaczmy jednak, co tym przypadku widzi realista.
Patrząc realistycznie, uważam, że mój przeciwnik będzie kontynuował blefowanie ze wszystkimi backdoor flush drawami oraz wszystkimi rękami Qx które nie trafiły oraz nie były flush drawami na flopie.
Oto, jak wygląda jego zakres:
Możemy zobaczyć, że mamy znacznie więcej, niż wystarczająco equity, aby sprawdzić w tym spocie.
Krok 6 – Zastanów się i zanotuj
Po analizie ręki, nie zapomnij zrobić notatek dotyczących różnic pomiędzy tym, co mówiła ci intuicja (która zwykle jest dosyć optymistyczna), a faktycznym wynikiem obliczeń. To pomoże ci z czasem ulepszyć swoje intuicyjne decyzje.
5-minutowa analiza jako rozgrzewka
Analiza rąk powinna być dla ciebie chlebem powszednim, jeśli chodzi o twoją pracę z dala od stołów, a powtarzanie tej metody bez wątpienia sprawi, że zaczniesz się szybko rozwijać. Jeśli na poważnie chcesz stawać się coraz lepszym, uważam, że powinieneś analizować przynajmniej jedną rękę dziennie, by stale ulepszać swoje umiejętności.
Spójrzmy teraz na zaawansowaną metodę analizy rąk z teoretycznego punktu widzenia. W przeciwieństwie do metody 5-miutowej – która pomoże ci znaleźć najlepsze zagranie w danej sytuacji – ta pomoże ci znaleźć najlepsze zagrania dotyczącej twojej ogólnej strategii.
Zaawansowana analiza pokerowych rąk
Jeśli chcesz znaleźć teoretycznie najlepsze rozwiązanie sytuacji oraz zidentyfikować błędy w swojej strategii, to ta część jest dla ciebie.
Omówimy tutaj dwa przypadki: kiedy atakujesz (betujesz lub raisujesz) lub kiedy bronisz (mierzysz się z betem lub raisem). Pokażę tutaj sposoby dla dwóch przypadków i spojrzymy na przykłady rąk z obu punktów widzenia.
Gdy opanujesz te techniki, twoja pewność w ciężkich spotach przy stole znacznie wzrośnie
Minimalna częstotliwość obrony to twoja tarcza
Minimalna częstotliwość obrony (MFD – minimum defense frequencies) to częstotliwość, z jaką musisz kontynuować grę mierząc się z betem od przeciwnika, aby jego ręce o zerowym equity nie mogły opłacalnie blefować.
Innymi słowy, MDF to część twojego zakresu, z którą musisz kontynuować mierząc się z betem przeciwnika, aby nie doprowadzić do sytuacji, w której mógłby on osiągać zysk blefując z jakimikolwiek dwoma kartami.
Dla przykładu, jeśli przeciwnik betuje 75% puli, twoje obliczone MDF to 57,14%, więc powinieneś kontynuować z około 57,14% swojego zakresu, aby zapobiec możliwość exploitowania cię za pomocą under- lub over-blefów
Pot odds to twój miecz
Pot oddsy pomogą ci zdecydować, jak często powinieneś blefować, by przeciwnikowi nie opłacało się sprawdzać ze swoimi bluff-catcherami.
Na każdej ulicy, możemy sprawić, by sprawdzenie było dla przeciwnika nieopłacalne, odpowiednio dobierając rozmiar swojego zakładu.
Dla przykładu, jeśli betujesz za 75% puli na riverze, pot oddsy, które dostaje przeciwnik sprawiają, że na sprawdzenie potrzebuje mieć 30% equity. To oznacza, że przeciwnik musi mieć rację 30% czasu sprawdzając zakład ze swoim najsłabszymi bluff-catcherami. W skórcie, możesz zredukować EV przeciwnika do zera, blefując dokładnie 30% czasu w tym przypadku. Przeciwnik nie będzie wtedy w stanie exploitować cię poprzez over- lub under-foldowanie na twój bet.
Wróćmy się i ustalmy optymalne częstotliwości na flopie oraz turnie (zakładając ten sam bet za 75% puli). 30% twojego zakresu betowania na turnie musisz odrzucić na riverze i betować z pozostałym zakresem 70% rąk. Jeśli 70% rąk, które betujesz na riverze to ręce z value, to proporcjonalnie procent rąk, z którymi betujesz dla value na turnie będzie równy 70% * 70% = 49%
Powtarzając ten proces na flopie (49% * 70%), możemy zobaczyć, że procent rąk z value na flopie to 34,3%.
Innymi słowy, aby sprawić, że sprawdzenie z bluff-catcherami będzie dla przeciwnika nieopłacalne, musimy posiadać częstotliwość value betowania równą:
– 34,3% na flopie (65,7% blefów)
– 49% na turnie (51% blefów)
– 70% na riverze (30% blefów)
…co oznacza średnio odrzucanie 30% naszego zakresu na każdej ulicy.
Zakładamy tutaj, że nasze blefy nie mają żadnej szansy na zwycięstwo po sprawdzeniu. Jeśli natomiast nasze blefy mają equity, możemy blefować znacznie częściej, a value betować rzadziej, niż pokazują to powyższe liczby. Ma to związek z tym, że nasze blefy mają szansę stać się value betami na późniejszych ulicach.
Przykład ręki z gry Texas Hold’em
Użyjmy MDF oraz pot oddsów do analizy poniższej historii rozdań z perspektywy obu graczy.
Zacznijmy od gracza na big blindzie.
Obrona z Big Blinda
100NL, 100BB Effective Stacks
Foldy do CO, który otwiera za 2.25BB, 2 foldy, Hero/BB call
Flop (5BB) A♥ T♦ 6♠
Hero checks, CO bets 3.75BB, Hero…?
Gracz na pozycji CO betuje za 75% puli, więc MDF dla Hero wynosi 57,14%.
Na początku popatrzmy, jak nasz zakres pre-flop wypada na tle zakresu gracza na pozycji CO.
Jak widzimy, nasz zakres posiada tylko 47,01% equity, co pokazuje, że przeciwnik posiada przewagę zakresu. Oznacza to, że możemy w tym wypadku foldować nieco więcej rąk na flopie, niż wskazywałoby na to nasze MDF. W innym wypadku znajdziemy się ze zbyt słabym zakresem na riverze i będziemy zmuszeni over-foldować (flop to najlepsza ulica, aby over-foldować, ponieważ pula jest wtedy najmniejsza i jednocześnie zainwestowaliśmy w rozdanie najmniej żetonów).
Z 354 kombinacji pre-flop, decydujemy się kontynuować ze 188 kombinacjami. Reprezentują one 53,11% częstotliwości obrony.
Coś, na co warto zwrócić uwagę – pomimo, że ręce 99-77 są ogólnie mocniejsze, tutaj mają mniejsze equity, niż ręce z zakresu value przeciwnika, takie jak J6s czy 98o.
Przypisując przeciwnikowi przewagę zakresu (oraz aby trochę uprościć), będziemy tylko sprawdzać z całym naszym kontynuacyjnym zakresem. Mocne ręce, które mogłyby być grane jako check-raise, takie jaki 66 lub ATo, zostaną w naszym zakresie, z którym tylko sprawdzamy, aby zapobiec sytuacji, w której przeciwnik over-betuje agresywnie na kolejnych ulicach.
Turn (12.5) 2♠
Hero checks, CO bets 9.38BB, Hero…?
Gracz na pozycji CO betuje za 75% puli, więc MDF Hero to 57,14%.
Na turnie spada tzw. brick. Nie pomaga wielu blefom przeciwnika i przynosi jedynie backdoor flush draw. Przeciwko temu betowi za 75% puli powinniśmy wybrać, by bronić 110 ze 187 początkowych kombinacji, co jest równe 58,82% naszego zakresu.
Nasze najsłabsze ręce Tx bez flush drawa powinny zostać sfoldowane. Nasze gutshoty są teraz zbyt słabe, by kontynuować z nimi nie posiadając flush drawa – jedne drawy, które są wystarczająco dobre, by z nimi kontynuować, to 98s, 97s, 87s. Możesz zdecydować się na check-raise z tymi drawami, tak samo jak z setem 66, ponieważ mają niskie showdown value i są dobrymi drawami. Na potrzebę tego przykładu, będziemy kontynuować z tymi rękoma jako sprawdzenie.
River (31.26BB) 3♣
Hero checks, CO bets 23.45BB, Hero…?
Gracz z CO betuje za 75% puli, więc MDF dla Hero to 57,14%.
3♣ na riverze uzupełnia backdoor straight, ale jest brickiem dla backdoor flush drawów. Musimy tutaj sfoldować nasze wszystkie Tx oraz najsłabsze Ax. Decydujemy się bronić 63 z wcześniejszych 109 kombinacji, co przekłada się na 57,8% naszego zakresu.
Atakowanie z pozycji CO
100NL, 100BB Effective Stacks
Preflop
Foldy do Hero/CO, który otwiera za 2.25BB, 2 foldy, BB call
Flop (5BB) A♥ T♦ 6♠
BB checks, Hero…?
W pierwszej kolejności musimy przemyśleć nasz plan na atakowanie. Na potrzebę tego przykładu, możemy wygrać prostą strategię, polegającą na betowaniu wszystkich trzech ulic z naszymi rękami value, za 75% puli na każdej ulicy. Pojawia się pytanie – jakie są nasze ręce value?
Żeby się tego dowiedzieć, musimy wziąć pod uwagę wszystkie nasze ręce oraz ich equity przeciwko rękom, z którym spodziewamy się, że przeciwnik sprawdzi wszystkie trzy ulice (zakładając, że na turnie i riverze pojawią się niewiele znaczące karty).
Z powyższej analizy zakresu BB wynika, że przeciwnik musi sprawdzać z większością Ax w jego zakresie. W programie Power-Equilab możemy znaleźć, jakie equity posiadają nasze ręce przeciwko zakresowi przeciwnika, z którym będzie kontynuował na wszystkich trzech ulicach. Zakładając, że BB kontynuuje ze wszystkimi Ax przeciwko otwarciu z CO widzimy, że najsłabsza ręka, która ma więcej niż 50% equity przeciwko danemu zakresowi to A9o mające 56,5% equity.
56,5% sprawia, że nie będziemy w stanie komfortowo sprawdzić check-raise’a na flopie lub turnie. Jest to wystarczająco, aby betować dla value dwie ulice, ale musimy wybrać jedną z trzech linii którą obierzemy z tą ręką:
– Bet na flopie, bet na turnie, check na riverze
– Check na flopie, bet na turnie, bet na riverze
– Bet na flopie, check na turnie, bet na riverze
Na potrzebę tego przykładu, zagramy check na flopie z A9, a z rękoma AJ+ będziemy betować trzy ulice dla value.
– Value range na flopie: AA, TT, 66, ATs+, A6s, T6s, ATo+
Licząc ręce w naszym zakresie, widzimy, że mamy 451 kombinacji. Nasz zakres value to 58 kombinacji, lub też 12,86% naszego zakresu pre-flop. W tym momencie możemy obliczyć minimalną ilość blefów, której potrzebujemy, jeśli decydujemy się na zakład za 75% puli na wszystkich trzech ulicach.
Wiemy, że najwyżej 34,3% naszego zakresu na flopie powinny stanowić ręce value, więc nasz cały zakres na flopie powinien mieć przynajmniej 169,1 kombinacji (58/0,343). To oznacza, że potrzebujemy przynajmniej 169,1 – 58 = 111,1 kombinacji blefów. (Pamiętaj, im więcej equity mają nasze blefy, tym częściej możemy blefować)
Podczas wybierania naszych blefów, powinniśmy patrzeć na ręce, które posiadają dobre drawy oraz/lub niskie showdown value. Jednym z najlepszych kandydatów na blef jest 98o – posiada 4 outy do gutshota, ale prawie nigdy nie wygra na showdownie bez skompletowania drawu. 84s to kolejna dobra ręka do blefu, bo nie posiada showdown value.
Ręce 6x są w miarę rozsądnymi kandydatami na blef z paru powodów: posiadają 5 outów do dwóch par lub tripsa, mogą wywołać presję na silniejszych parach, zostać sprawdzone przez drawy oraz są betując je możemy zmusić do sfoldowania overkarty przeciwnika mające nawet 30% equity.
– Zakres blefów na flopie: 22-55, KJs+, QJs, Q6s, J6s, 95s+, 84s+, 74s+, 63s+, 53s+, 43s, 32s, KJo+, QJo, 98o
Tutaj decydujemy się blefować 159 z 451 rąk, czli 35,25% naszego zakresu. Gdy betujemy, nasza częstotliwość value betowania to 58/(58+159) = 26,7%. Możesz pomyśleć, że to mało, ale pamiętaj, że nasze blefy mają dobre equity oraz posiadamy przewagę zakresu, więc nasze blefy na flopie są trochę bardziej profitowe.
Turn (12.5) 2♠
BB checks, Hero…?
2♠ na turnie to brick dla naszego zakresu. Jedyny blef, jaki ulepszył się do ręki value, to para 22. Poza tym, dostajemy trochę backdoor flush drawów i kilka gutshotów z naszymi 54s/54s/43s.
Zakres value na turnie: AA, TT, 66, 22, ATs+, A6s, T6s, ATo+
Ten zakres value zawiera 61 z 213 rąk, co stanowi 28,64% naszego zakresu betowania na flopie. Aby zbalansować ten zakres, potrzebujemy wybrać kilka blefów, aby najwięcej 49% naszego zakresu betowania na turnie stanowiły ręce value. Wiedząc to, możemy obliczyć, że potrzebujemy przynajmniej 63,5 kombinacji blefów, aby zbalansować nasz zakres 61 rąk value.
Wybierając nasze blefy, musimy odpuścić niektóre ręce, w innym wypadku ryzykujemy, że będziemy blefować zbyt dużo. Kombinacje takie jak 33-55 lub 84s powinny być przeczekane z zamiarem poddania się na riverze, ponieważ są to bardzo słabe drawy.
Ręce takie jak KQ mają 4 outy do gutshota oraz 6 outów do drugiej pary, która może być dobra na showdownie. Tak czy inaczej, jeśli betujemy turn, zakres przeciwnika będzie ograniczał się do rąk JT+, co oznacza, że 6 outów dających nam drugą parę nie będzie dawała nam zwycięstwa w tej ręce.
32s ulepszyło się do słabej pary oraz możemy użyć 5 outów do dwóch pary lub tripsa, aby zagrać kolejną beczkę na turnie. 54s/53s/43s mogą skorzystać z dodatkowego equity podczas betowania, jako że posiadają gutshot drawy. Kontynuujemy blefowanie tylko z najsłabszymi 6x, ponieważ nasze mocniejsze 6x wciąż mogą wygrać pulę na showdawnie, jeśli zostaną przeczekane.
– Zakres blefów na turnie:
J6s,96s+,86s+,76s,63s+,53s+,43s,32s,KQs,KJs,QJs,95s,85s,75s,84s,74s,98o
Zdecydowaliśmy się kontynuować z 68 kombinacjami, czyli 31,92% naszego zakresu betowania na flopie. Będziemy czekać i ewentualnie poddawać 84 kombinacje, czyli 39,44% naszego zakresu. To więcej, niż 30%, w które celowaliśmy, ale jest to spowodowane ,,brakiem szczęścia’’ i brickiem na turnie.
River (31.26BB) 3♣
BB checks, Hero…?
3♣ to dobra karta dla naszego zakresu. Kompletujemy nutsowy straight z 54s i dwie pary z naszymi 63s i 32s.
– Zakres value na riverze: AA,TT,66,22,ATs+,A6s,T6s,63s,54s,32s,ATo+
To daje nam w sumie 69 ze 125 kombinacji, czyli 55,2% zakresu jako value. Betując za 75% puli, możemy blefować najwyżej 30% czasu, by przeciwnik nie mógł opłacalnie sprawdzać z bluff-catcherami. Skoro nasze blefy nie mają equty, a zakres kontynuacyjny przeciwnika blokuje część naszego value zakresu, nie możemy blefować więcej niż 30% czasu jeśli chcemy zachować zbalansowany zakres.
– Zakres blefów na riverze: 97s+,87s,95s,85s,75s,84s,74s,98o
Wybierając blefy na riverze, patrzymy na ręce z najmniejszym showdown value i/lub ręce, które widocznie blokują zakres kontynuacyjny przeciwnika, nie blokując jednocześnie zakresu który folduje. Blefujemy tutaj nasze ręce 9-high lub słabsze, czyli łącznie 29 kombinacji, co oznacza, że nasza częstotliwość blefowania wynosi 29/(29+69) = 29,6%.
