Jonathan Little to autor książek, które po polsku dostępne są w ofercie wydawnictwa Player. Tym razem główny temat jego tekstu to 3-betowanie z big blinda.
Zakładając, że starasz się grać według strategii zgodnej z Game Theory Optimal, to gdy ktoś zagrywa raise, zanim akcja dojdzie do ciebie – siedzisz na big blindzie – a rywale spasowali, powinieneś 3-betować ze swoimi najlepszymi rękami i swoimi silnymi rękami suited.
Ponieważ to ty zamykasz akcję i dostajesz świetne pot oddsy, to ogólnie jesteś mniej zmotywowany do 3-betowania, co powoduje, że głównie 3-betujesz ze swoimi najlepszymi rękami, które dobrze trafiają flopa, a jednocześnie sprawdzasz z dosyć szerokim zakresem.
Jednakże wielu zawodników popełnia błąd, 3-betując tylko ze swoimi absolutnie najlepszymi rękami z big blinda, być może z 99+, AJ+ oraz KQ. Chociaż zazwyczaj powinieneś 3-betować ze swoimi rękami premium, musisz także dołączyć do tego odpowiednią liczbę „inteligentnych blefów” lub rąk value o słabszej sile, żeby nie dało się łatwo grać przeciwko tobie.
3-betowanie z big blinda – przykład #1
Gdy na 100 big blindach mierzysz się z raisem z cutoffa, siedząc na big blindzie, gdy w rozdaniu jest rake i nie ma ante (tak zazwyczaj będzie w grach cashowych), powinieneś 3-betować z TT+, A9s+, AQo+, KTs+, QTs+, a także JTs+ przez większość czasu, jednocześnie mieszając to z rękami thin value/ blefami, jak A4s, KQo, K5s, J9s, 87s oraz 54s.
Chociaż nadal masz kilka słabych rąk w swoim zakresie 3-betowania, to jednak większość twoich 3-betów „non-premium” pochodzi od dość silnych rąk suited, co widać na grafice.
kolor pomarańczowy to 3-bety, zielony to sprawdzenia, niebieski to foldy
Przykład #2
Zmieńmy scenariusz z gry cashowej na turniej, w którym obowiązuje ante. Masz 80 big blindów i mierzysz się z raisem od rywala z cutoffa. Powinieneś grać szerszym, nieco innym zakresem, a powodem jest to, iż w puli znajduje się więcej pieniędzy.
Teraz możesz 3-betować przez większość czasu z 99+, AJs+, AQo+, KQs, J9s, T7s+, 98s i 87s, jednocześnie mieszając to z dodatkowymi blefami zawierającymi niektóre niskie Axs i Kxs, niektóre marginalne suited gappery, jak i ręce offsuit z asem lub królem jako blockerem, np. A4o i K9o.
Otrzymując nawet lepsze pot oddsy niż w poprzednim przykładzie, powinieneś sprawdzać znacznie szerzej. Ponieważ twój calling range staje się ekstremalnie szeroki, powinieneś zapewnić mu ochronę, sprawdzając z niektórymi spośród swoich silnych rąk. Teraz wiele z twoich blefów pochodzi w większości ze średniej wartości suited connectorów.
Zauważ, że w obu przypadkach suited connectory są przez większość czasu w twoim zakresie 3-bet blefowania. Będzie to prawdziwe dla sytuacji, w której masz 50 big blindów lub więcej. Im płytszy będzie twój stack, to wtedy twoje blefy będą pochodzić od Axo, Kxo i Qxo, ponieważ blokują logiczny zakres rywala dotyczący 4-betów/ all-in.
Chociaż powinieneś zazwyczaj zadbać o to, aby mieć blefy w swoich zakresach 3-betowania, jeśli twoi rywale są z kategorii ekstremalnych calling stations, to jednak powinieneś usunąć słabsze blefy ze swojego zakresu i włączyć do niego więcej rąk value, które dominują calling range twojego rywala.
Przykład #3
W turnieju, w którym jest ante, a ty masz 80 big blindów i mierzysz się z raisem od rywala calling station na cutoffie, rozważ 3-betowanie z 88+, ATs+, AJo+, KJs+, KQo, QJs+ oraz JTs. Chociaż taka strategia sprawi, że twój calling range stanie się słaby, to jest to OK, ponieważ będziesz maksymalnie eksploatować rywala w dużych pulach, gdy sprawdzi twój 3-bet.
Jeśli nie wiesz, co twój rywal robi nieprawidłowo, to zazwyczaj powinieneś starać się grać w sposób jak najbliżej zbliżony do GTO, co sprawi, że w sposób naturalny będziesz eksploatować cokolwiek to, co twój rywal będzie robić nieprawidłowo.
King’s Resort Rozvadov – na luty zaplanowano cztery festiwale
